Egypte: een verdeeld Europa
De situatie in Egypte kent niet veel precedenten in de recente toerisme-geschiedenis. Enerzijds staat de Nijldelta in brand. Anderzijds: in de badplaatsen aan de Rode Zee brandt enkel de zon. Enerzijds is de Belgische ambassade in Caïro gesloten om veiligheidsredenen. Dus, België kan geen consulaire bijstand ter plaatse meer leveren. Anderzijds: de lokale kantoren van touroperators in de badplaatsen zijn open en de hosts en hostessen bieden de normale bijstand aan de vakantiegangers. Enerzijds verlaten buitenlanders Caïro. Anderzijds: de toeristen in de resorts vragen om hen niet terug te halen. Nog nooit kwamen er uit één land zulke tegenstrijdige berichten. Maar dit is dan ook Egypte, een land met een groots verleden dat op zoek is naar z’n toekomst.
In werkelijkheid liggen er vele honderden kilometers tussen beide foto-scenes maar de kranten tonen zeer graag het “Grote Contrast”: geweld, gewonden, doden aan de ene kant, zonnende toeristen aan de andere kant. Peter Mijlemans van Het Nieuwsblad wijdde zelfs het editoriaal van de weekendkrant aan het “cynisch reisadvies” en verweet Buitenlandse Zaken en de touroperators veel te laat de beslissing genomen te hebben om reizen naar Egypte te schrappen. De journalist haalt uit naar de toerisme-industrie en verwijt ons “een totaal gebrek aan empathie en respect.”
Toegegeven, het is een heel moeilijke situatie. In Caïro, Damietta, Alexandrië, Kafr al-Sheikh en Ismailiya is de situatie explosief. In Hurghada, Sharm en Marsa-Alam is het rustig. Twee werelden, één land. Engelse touroperators blijven voorlopig vliegen. Scandinavische landen repatriëren. Duitse en Belgische reisorganisatoren leggen de heengaande vluchten stil. Club Med laat aan de klanten de keuze, de zaterdagvlucht van Brussels Airlines op Taba ging door. Het blijft, zoals in de eerste alinea van dit artikel beschreven, een enerzijds-anderzijds verhaal. De situatie verschilt per land. Zelfs de grote groepen hebben per land andere standpunten: TUI UK blijft (voorlopig) vliegen, TUI België stopt tot 31 augustus, TUI Duitsland onderbreekt de vluchten tot 15 september. Het is duidelijk: per land wordt de situatie bekeken, rekening houdend met de politieke druk, de aantallen vluchten die voorzien waren en de druk van de openbare opinie. De Europese ministers van Buitenlandse zaken komen woensdag in spoedvergadering bijeen om een “gezamenlijk standpunt te formuleren.”
In deze omstandigheden als toerisme-bedrijf de juiste beslissing nemen, is aartsmoeilijk. Geen enkele bron is objectief. Geen enkele krant of andere nieuwsbron brengt een helder verhaal. En tussendoor staan er dan ook nog een paar moraalridders met het vingertje te zwaaien en lanceren giftige zinnetjes zoals “maar vervelend is het natuurlijk wel, die geboekte reizen te moeten terugbetalen” (Peter Mijlemans in Het Nieuwsblad). Mag ik dan ook eens een giftig zinnetje lanceren, beste journalist? Waarschijnlijk vind je het nog leuk ook, foto’s van zonnende toeristen af te beelden vlak naast een foto van gewonde mensen in een brandend Caïro. De teksten bij de foto’s getuigen van een stevige dosis journalistiek cynisme: bij de oorlogsfoto “Caïro was gisteren weer het toneel van met geweld neergeslagen manifestaties”, bij de vakantiefoto “Maar aan de Rode Zee genieten de toeristen alsof er geen vuiltje aan de lucht is.” Beste journalist, ook wij van de toeristische industrie worstelen met deze dilemma’s. De grote verschillen in aanpak volgens land wijzen erop dat wij het ook even niet meer weten. Dit dan nog even dik in de verf zetten, doet waarschijnlijk kranten verkopen in komkommertijd. Cynisch, hoor. Overigens: in de steden aan de Rode Zee smeken de Egyptenaren de toeristen om te blijven komen. Want hun gezinnen leven van het toerisme.
By the way: verwacht je aan nog verhalen over toeristen die hun vakantieplannen gewijzigd zagen. Dit soort oproepen zegt genoeg.
reactie(s)