Onze Favoriete Reisagente heeft een waanzinnig succesvolle januari-aanpak.
Het derde weekend van januari is mijn jaarlijkse moment om op bezoek te gaan bij mijn Favoriete Reisagente. Nieuwjaarskussen aan haar en haar vriendelijke medewerksters, en een fles champagne om te klinken op een fantastisch jaar: het is een vaste gewoonte geworden, nu al voor het derde jaar. En telkens kom ik terug met stof voor een artikel. Ook nu weer.
“Ik heb al die lijstjes met trends eens bekeken, die jij en je collega’s elk jaar weer op ons afvoeren, beste Jan. En ik moet zeggen: wat een onzin, meestal! Volgens mij schrijven jullie gewoon van elkaar over, en kijken jullie ook elk jaar wat er vorige jaren zoal geschreven is. Leuk om te lezen, dat wel maar je maakt me niet wijs dat hier ook maar één minuut serieus onderzoek naar gebeurd is. “
Ik keek onschuldig weg, en nam nog een flinke slok champagne.
“Hoe dan ook, wat mij opviel: er is één trend die blijkbaar overal terugkomt. En ik moet toegeven: ook in mijn familie- en vriendenkring hoor ik er vaak wat over. Het gaat om die fameuze bucket-list, de lijst van dingen die je absoluut dit jaar wil doen, of minstens één keer moet gedaan hebben voordat je sterft.”
Ik keek haar aan, en vroeg wijselijk niet wat er op de bucket list van mijn Favoriete Reisagente stond, hoewel ik razend nieuwsgierig was.
“Die bucket list gekheid gaf me wel een idee, Jan. Ik vroeg aan twintig goede klanten –die uiteraard nog niet geboekt hadden dit jaar!- welke drie reizen ze op hun “bucket list” zouden zetten. Ik vroeg hen om goed na te denken, en eventueel eens met hun partner of gezin te overleggen.”
“Weet je hoeveel antwoorden ik binnen kreeg? Twintig! Een 100% respons! Dit had ik nog nooit meegemaakt. Vervolgens heb ik al die wensen één voor één doorgenomen. Er waren vele klassiekers tussen: de Himalaya beklimmen, Kathmandu bezoeken, een trektocht door de jungle, een droomcruise … en weet je? De meesten waren zeker niet onverwezenlijkbaar!”
“Dan ben ik echt aan het werk gegaan. Het zijn, zoals ik zei, stuk voor stuk goede klanten van mij. Ik weet dus ongeveer hoeveel budget ze kunnen vrijmaken voor hun jaarlijkse vakantie. Ik ging ervan uit dat ze voor een vakantie die hun “droomreis” zou benaderen, wel een beetje meer zouden willen uitgeven. Dus heb ik voor elk van deze twintig klanten een voorstel gemaakt, op basis van hun mini “bucket list”. Soms was het de exacte uitwerking van hun droomreis, soms koos ik voor een alternatief, dat iets budgetvriendelijker was. Eén van de klanten wou graag een vakantiereis maken per privéjet, maar ik weet dat hij daar de middelen niet voor heeft. Nou, ik heb hem een reis per gewone vlucht naar Frankrijk uitgetekend, waarbij hij de transfer van de luchthaven naar zijn vakantiebestemming per helikopter kon doen. Ik zorgde ervoor dat hij een hotel had in de nabijheid van een heliport. Hij en zijn gezin –vrouw en twee tieners- waren gewoon verrukt!”
Mijn Favoriete Reisagente keek me triomfantelijk aan. “Wel, beste mijnheer-die-alles-weet, hoeveel van mijn voorstellen werden uiteindelijk aanvaard? Heb je er een idee van?”
Aarzelend gokte ik op twee of drie: dat zou eigenlijk nog geen slecht resultaat zijn.
“Ha! Ik kon het ook niet geloven, maar ik heb negen dossiers mogen concreet maken en inboeken. Negen! Dat is toch niet voor te stellen? Negen dossiers, en ik kan je verzekeren: stuk voor stuk mooie dossiers, en allemaal à la carte. Je ziet: origineel uit de hoek komen, initiatief nemen en lef hebben: het loont!”
Negen dossiers op twintig, gewoon door een wild idee af te vuren op een kleine, selecte groep van klanten. Je klanten verrassen, inspireren, je rol als reisconsultant ten volle waar maken, je klanten doen dromen, durven suggesties maken … ze had het weer eens gelapt, mijn Favoriete Reisagente. Ik ben blij dat ik haar ken, en ik heb nooit spijt van mijn bezoekjes aan haar kantoor. Misschien maak ik ooit haar identiteit bekend. Maar voorlopig hou ik haar voor mezelf. Hell, yes!
Reageer