De Europese Commissie heeft 20 luchtvaartmaatschappijen aangeschreven met mogelijke sancties, voor het uitvoeren van “misleidende greenwashing praktijken”. Het gaat hier om een stevige waarschuwing, en de lijst met beschrijvingen van de “misleidende praktijken” is verrassend concreet. En zal pijn doen, op diverse marketingdepartementen.

Naar aanleiding van een klacht van het Europees Bureau van de consumentenverenigingen hebben de Commissie en de consumentenbeschermingsautoriteiten van de EU, die deel uitmaken van het samenwerkingsnetwerk voor consumentenbescherming (CPC-netwerk), brieven gestuurd naar 20 luchtvaartmaatschappijen waarin wordt gewezen op verschillende soorten “mogelijk misleidende milieuclaims” en waarin er bij hen op wordt aangedrongen hun praktijken binnen maximaal 30 dagen aan te passen aan de communautaire wetgeving.

Het CPC-netwerk heeft zich gericht op beweringen van luchtvaartmaatschappijen dat de CO2-uitstoot van een vlucht kan worden gecompenseerd door klimaatprojecten of het gebruik van duurzame brandstoffen, waaraan consumenten kunnen bijdragen door extra heffingen te betalen. Van hun kant hebben de luchtvaartmaatschappijen nog niet verduidelijkt of dergelijke beschuldigingen kunnen worden gebaseerd op solide wetenschappelijk bewijs.

Tot de mogelijk misleidende praktijken die Brussel heeft ontdekt, behoren:

-De onjuiste indruk wekken dat de betaling van een aanvullende heffing om klimaatprojecten met minder milieueffecten te financieren of om het gebruik van alternatieve vliegtuigbrandstoffen te ondersteunen, de CO2-uitstoot kan verminderen of volledig kan compenseren.

-De term “duurzame vliegtuigbrandstoffen” - CAS of SAF - gebruiken zonder de milieu-impact van het gedeeltelijk gebruik van dergelijke producten duidelijk te rechtvaardigen.

-De termen “groen”, “duurzaam” of “verantwoordelijk” op een absolute manier gebruiken of andere impliciete milieuclaims maken;

-Beweren dat de luchtvaartmaatschappij op weg is naar nul netto-uitstoot van broeikasgassen (BKG) of enige toekomstige milieuprestatie, zonder duidelijke en verifieerbare toezeggingen of doelen, en zonder een onafhankelijk toezichtregime.

-Consumenten een “calculator” van de CO2-uitstoot voor een specifieke vlucht presenteren, zonder voldoende wetenschappelijk bewijs te leveren over de betrouwbaarheid van een dergelijke berekening en zonder informatie over de elementen die zijn gebruikt om de berekening te maken;

-Consumenten een vergelijking van vluchten presenteren met betrekking tot hun CO2-uitstoot, zonder voldoende en nauwkeurige informatie te verstrekken over de elementen waarop de vergelijking is gebaseerd.

“Deze actie is bedoeld om ervoor te zorgen dat de handelspraktijken in de hele luchtvervoerssector in overeenstemming worden gebracht met de EU-wetgeving inzake consumentenbescherming, door middel van de noodzakelijke onderbouwing en kennisgeving van vrijwillige milieuaantijgingen,” legt de EC uit in een nota.

De beschrijvingen klinken pijnlijk herkenbaar. Het verwijt is logisch en begrijpbaar: de milieumaterie en de klimaatproblematiek zijn te belangrijk, te bedreigend en te complex om zich te laten lenen voor sloganeske en vooral niet echt gefundamenteerde verkoopargumenten. De eerlijkheid verdient te stellen, dat tot op de dag van vandaag de luchtvaart een vervuilende sector is (net zoals héél veel andere sectoren) en dat er nog heel veel werk aan de winkel is, en heel veel geld zal moeten gespendeerd worden, vooraleer de sector met “groene” argumenten zal kunnen voor de dag komen. Het wordt beter, maar die beterschap nu juichend aankondigen is een stap te snel. Rapporteren over vooruitgang is beter dan een groene wereld voorspellen.

It's a tough world. Hell Yes!