Het was weer even geleden, een bezoekje aan onze Favoriete Reisagente. En ik had het beter uitgesteld, want de timing was niet bepaald ideaal. The Lady en haar team zaten tot over hun oren in het werk, en de begroeting toen ik de deur van het kantoor opendeed, was duidelijk: “Welkom, nu kan je ons heel hard zien werken voor niets. Neem een kop koffie, zet je ergens, en luister af en toe naar ons geklaag. Meer willen we niet!”

Ik kwam op bezoek in het reiskantoor van onze Favoriete Reisagente, op het moment dat de vakbonden net hadden aangekondigd dat de piloten van Brussels Airlines tòch gingen staken. Niet van 23 tot 27 maart zoals aangekondigd, maar van 27 tot 30 maart. Met andere woorden: inclusief een groot deel van de Paasveretrekken. Een uitgestelde en vervolgens toch doorgevoerde staking: dat hadden wij nog niet vaak gezien. En The Lady ook nog niet.

“Ze weten niet wat ze ons aandoen, Jan. Of ze weten het wel, en dan is het nog veel erger. Bij de mogelijkheid van een staking dit weekend, begonnen wij uiteraard naar mogelijke alternatieven te kijken – hoewel er dadelijke en heel transparante communicatie vanuit het distributieteam van Brussels Airlines kwam. Wij waren er zeker van dat we duidelijke informatie zouden krijgen over de mogelijkheden en alternatieven, en dat men eerlijk zou zijn over de vluchten zonder direct alternatief. Ook al onze parner TO’s schoten dadelijk in crisis-mode.”

“Toen we hoorden dat er een akkord was het het cabine personeel waren wij al heel opgelucht: we waren er redelijk zeker van dat het ook met de piloten tot een oplossing zou komen.”

“Blijkbaar was die oplossing heel dichtbij, en was er een vorm van voorakkoord volgens de vakbonden en volgens onze interne informatie. Maar dan begonnen de tegenstijdigheden. Volgens de ene bron werden de lokale vakbonden teruggefloten door het hoofdbestuur, dat vastbesloten was om hier een “symbooldossier” van te maken. Volgens de andere partij kwam de directie van de airline met nieuw eisen – iets met minder rustdagen.”

“Nu, dat van die rustdagen, dat is wat ons betreft redelijk cynisch: die piloten zorgen ervoor dat wij weer eens dag en nacht zullen werken, met ongeruste klanten hijgend in onze nek, om oplossingen te zoeken – zonder voor die inspanningen te worden vergoed, uiteraard! Ik heb een klant die in de eerst aangekondigde staking terug komt van zakenreis, en die voor alle zekerheid al een alternatieve vlucht wou – omdat hij (hou je vast, Jan!) de vrijdag daarop met Brusssels Airlines zou vertrekken, op vakantie met zijn familie!”

“Weet je, het ergste is de onzekerheid. Op dit moment (het is donderdagochtend als ik bij The Lady zit te luisteren – zouden ze, op vraag van de vakbond, weer gaan praten. Tja, als alles nog geregeld wordt is dat goed uiteraard. Maar ondertussen zie ik de alternatieven die ik klaar had, snel volgeboekt worden. En wat als ik morgen een alternatieve vlucht boek en de oorspronkelijke gaat wel door? Gaan die piloten dan mijn lege vlucht betalen?”

Ik kon enkel luisteren, en moest geen enkele vraag stellen. Het leven zoals het is, bij onze Favoriete Reisagente. En bij velen onder u ook, wellicht.