Sommige evenementen van de reisindustrie zijn voor velen een heerlijke manier om even uit de werkelijkheid te ontsnappen. Tijdens de WTM, de ITB of de Vakantiebeurs zijn we even “onder ons” onder een geluiddempende, de echte wereld uitsluitende stolp. De Grote Veranderingen worden wel vermeld in presentaties en workshops, maar nadien is het gezellig borrelen met collega’s, concurrenten en kennissen. De jaarlijkse Air Show in Parijs is het ultieme “Life Goes On” event van de luchtvaartindustrie.

Groots, over the top, show-off en macho

De Paris Air Show in Le Bourget is groots, over the top, show-off en macho. Het lijkt wel alsof de luchtvaartindustrie tijdens deze dagen zich heel even wil koesteren in het ondergaand zonlicht. Het is een event/beurs met nieuwe modellen van vliegtuigen, met ronkende verklaringen, met power lunches en diners, met topontmoetingen en met zware deals. Het leven zoals het gedurende decennia was, dat voor de periode van de Paris Air Show even opnieuw beleefd wordt. Het is zoiets als partijcongressen in de politiek: we voelen ons even lekker samen, als één grote familie – wetende dat we daarna weer het echte leven moeten trotseren.

Boeing Excuses, fase 2

Tegen die achtergrond besloot Boeing waarschijnlijk tot wat men zonder twijfel intern een “groots gebaar” noemde: één van de toplui (niet de CEO: advocaten kijken steeds over de schouder mee) ging nogmaals door het stof, en bood zijn excuses aan omwille van de Boeing 737 MAX ellende – en uiteraard ook aan de familieleden van de overledenen.

Mega Deal

Dat was blijkbaar noodzakelijk om vervolgens in full force “back to business” te gaan: op dinsdag kondigden Boeing en IAG (moedermaatschappij van onder andere British Airways) aan dat op de airshow een letter of intent zou getekend worden voor de aankoop van 200 Boeing 737 Max toestellen. Een opsteker voor Boeing, maar meer dan waarschijnlijk geen vetpot op vlak van winstmarge.

De CEO van IAG, Willie Walsh, is een ervaren, door de wol geverfde luchtvaartman. Hij voelt zich op Le Bourget als een vis in het water: dit is zijn wereld, dit is zijn werkterrein, dit zijn de mensen die hij kent, waardeert en met wie hij graag onderhandelt.

Probleemkinderen, Kinderziektes, Kinderspel

En onderhandelen, dat kan Willie Walsh als de beste. Voor wie durft, is dit het beste moment om de arm van Boeing om te wringen. De 737 Max is één van de grootste probleemkinderen uit de luchtvaartgeschiedenis aan het worden – in vergelijking hiermee waren de Dreamliner kinderziekten (wie herinnert zich de overhitte batterijen nog?) euh, kinderspel. (Sorry voor de aanhoudende kindervergelijkingen. Examentijd stress, zeker?).

Koopjestijd

Wie vandaag wil onderhandelen over een stevige bestelling van toestellen van het 737 Max type, die heeft dus een stevige onderhandelingspositie. We durven er verschillende kratten Duvel op verwedden, dat de IAG CEO minder dan de helft van de cataloguswaarde van deze jets zal betalen. Meer dan waarschijnlijk worden de toestellen verkocht om de productielijn min of meer in stand te kunnen houden. Dit zou, in Paris Airshow termen, wel eens de deal van de eeuw kunnen zijn.

Raider wordt Twix

Life goes on, blijkbaar. Maar in de wandelgangen in Le Bourget kon je tegelijkertijd een zeer cynische intentie opvangen: naar verluidt heeft Boeing plannen om het label “Max” te laten verdwijnen, en om het te vervangen door een andere naam. Een Raider-Twix operatie, als het ware. (Voor het grote deel van onze lerzers dat jonger is dan veertig: Google even de termen Raider, Twix, marketing).

Een tien voor marketing inzicht, maar ook een tien voor cynisme. Life goes on, we zeiden het toch?