Als de wereld wil evolueren naar een meer duurzame aanpak op alle niveaus, dan is de huidige verdeling van de Covid-19 vaccins geen goed voorteken. Nu al moet het door de World Health Organization (WHO) opgerichte initiatief Covax hopeloos achter de feiten aanhollen. En dat is geen goed nieuws, ook niet voor de toerisme sector.

Eerlijke wereldwijde verdeling van de vaccins?

Covax werd in april 2020 opgericht, met als doelstelling een eerlijke wereldwijde distributie van de Covid-19 vaccins, als die beschikbaar zouden geraken. Toen had niemand ook maar enig idee wanneer de pharma industrie klaar zou geraken – vandaag zijn we met z’n allen zeer positief verrast door de snelheid en de efficiëntie waarmee de vaccins beschikbaar raken.

Exclusief Clubje

“We” zijn positief verrast, maar tegelijkertijd moet je constateren dat “we” een behoorlijk exclusief clubje is, vandaag de dag. Landen die 14% van de wereldpopulatie vertegenwoordigen, hebben 50% van de beschikbare vaccins opgekocht. Met andere woorden: eerst de rijkere landen op elk werelddeel, dan de rest. Recent heeft Covax wel afspraken gemaakt over “dose sharing”: de dosissen vaccin die het Westen teveel zou hebben besteld, kunnen doorgegeven worden aan de armere landen – zeg maar de landen die vroeger denigrerend “ontwikkelingslanden” genoemd werden.

“Grab What You Can”

Dat is dus het oude “grab what you can” principe, toegepast tijdens een wereldwijde epidemie. De eersten die het solidariteitsprincipe heeft laten vallen- hoe kan het anders – waren de USA van bijna ex-president Trump. In een sfeer van kenmerkend egoïsme hebben de USA zoveel mogelijk vaccins gereserveerd en opgekocht, waardoor “Europa niet ander kon dan in de race te stappen”.

Eigen Boezem

Begrijp me niet verkeerd: ook ik en mijn gezin kijken reikhalzend uit naar onze vaccinatie, en wij hopen intens dat aan het begin van de zomer België dichtbij groep – immuniteit zal staan. Datzelfde gezin hangt af van de heropstart van de reissector, dus enig egoïsme is ons ook niet vreemd.

Historische Kans

Toch zal later blijken dat de wereld een historische kans heeft gemist om een “walk your talk” aanpak over duurzaamheid en het weggommen van ongelijkheid te realiseren. Ter vergelijking: in Canada heeft men 9 dosissen per inwoner voorzien, in Europa 4, en in de armere landen – zeg maar de bulk van Afrika- gaat het om 0,2 dosissen per inwoner.

Ook Voor Toerisme

Dat zijn schrijnende cijfers, en op termijn is dit ook voor het toerisme geen goede zaak. Karikaturaal voorgesteld: wellicht is het in de tweede helft van dit jaar voor vele Europeanen mogelijk, gevaccineerd en wel, naar een groot deel van de wereld te reizen en op vakantie te gaan. Maar de toeristen zullen daar dan, gedekt door immuniteit, rondlopen op bestemmingen waar corona nog steeds dodelijk aanwezig is, voor de plaatselijke bevolking.

Gefronste Wenkbrauwen

Het is vandaag ieders prioriteit om zijn/haar job en bedrijf te redden. I know. Maar als we lip service geven aan duurzaamheid, en als we een duurzame aanpak voorop stellen in onze lange termijn doelstellingen, dan zou de huidige aanpak op zijn minst gefronste wenkbrauwen moeten opleveren. Het toerisme zal binnen enkele maanden weer opstaan, daar geloof ik heilig in. Maar als we duurzaamheid claimen als strategische doelstelling, moeten we wellicht als sector, zodra we het hoofd boven water hebben, hierover druk uitoefenen op de bewindvoerders.