Als ik dan goed luister naar de verklaringen van kopstukken van de verschillende organisaties (zie webpagina van www.travmagazine.be  voor interviews met Koen van den Bosch (VVR), Geert Raes (ABTO), Philippe Hagelstein (UPAV) en Frank Bosteels (BTC), dan hoor ik vooral bij ABTO nog enige diplomatiscg gebrachte voorzichtigheid. Enkele veronderstellingen voor rekening van deze auteur: het Belgische ECTAA zitje, momenteel ingenomen door ABTO, is nog steeds een intern discusiepunt. Ook de overlapping  (hoewel) tussen het ABTO Trends Rapport en het BTC magazine is een moeilijke zaak, denk ik. Totale financiële uitklaring zou, door verschil tussen budgetten, ook iets zijn waarover een volledig uitgeklaard akkoord mij zou verbazen.

Er zijn dus blijkbaar nog stevige discussiepunten – en hier zie ik de analogie met de regeringsvorming- vooraleer een “nieuwe organisatie” het licht zal zien. Als dit nog “enkele maanden” zou duren, dan komt de zomervakantie dichtbij en dan zie ik nu al verklaringen als “het over de zomervakantie te hevelen en ergens nadien te landen”.

Conclusie: het kan voor morgen zijn, en het kan voor ergens in de herfst zijn. Maar het is wél opvallend hoe weinig profesionals er écht van wakker liggen. De jongeren zien alleen maar een web van beroepsverenigingen, en vragen zich héél af en toe waarom het er zo veel zijn. De ouderen halen de schouders op en zeggen “dat het hun tijd wel zal duren”. Wat mij betreft: ik behoor niet tot de laatste categorie. Op vlak van leeftijd wel, op vlak van visie niet. Maar dan moet er snel een concreet lidmaatschap van ABTO bij BTC komen, zodat de BTC met volle gas vooruit kan gaan. Een raad: zorg dat je klaar bent om uit één mond te spreklen, bij de volgende crisis. En die komt er aan. Net als een orkaan is die zich nu ergens aan het vormen, zonder dat wie maar ook  een idee heeft van het bestaan, de evolutie en de gevolgen.

En zorgen jullie dat ik het nog tijdens mijn professionele loopbaan kan meemaken, alsjeblief? Dat betekent: dit jaar nog. Liefst voor, ten laatste op het Gala van de Travel Awards. Want daarna kan ik, wegens definitief verlaten van de sector, noch lof noch kritiek meer geven.

Nog één raad, voor wat het waard is: als het echt zover is, en ABTO treedt toe, zorg er dan voor dat er geen vragen meer zijn die ontweken of niet beantwoord kunnen worden.En maak in godsnaam geen beloftes die je niet kan houden.

Eén zaak is nu al zeker: het zal nog even duren voor we een ANVR (NL beroepsvereniging)- achtige organisatie hebben. Het zal eerder lijken op een regering met een premier, die bij elke beslissing consensus zal moeten zoeken. Een voorstel voor  een Benelux-beroepsvereniging werd even beleefd als snel afgewimpeld, trouwens.

En, nog een stekelijk vraagje: wat met de sector van autocaristen, de FBAA? Hun leden vervoeren mensen, organiseren en verkopen reizen. En die hebben een management en een raad van bestuur met héél veel mensen. En ze geven ook een magazine uit. 

Hoe dan ook, doe wat iedereen vfraagt: vorm die “regering”. Als iemand aan interne congressen gedacht, met medezegeggingschap van de leden, over dit onderwerp en de knelpunten?

En nu stop ik, want ik weet dat iedereen van goede wil is. Dat denk ik, tenminste. Hell, yes!