Naarmate de kloof tussen de rijkste en de armste in de wereld groter wordt, groeit ook de wereldwijde middenklasse. Dit segment (gedefinieerd door de OESO als huishoudens met een besteedbaar inkomen van tussen de 75% en 200% van de mediaan) groeide van 1 miljard in 1985 tot 3,2 miljard in 2017. Hoewel de pandemie miljoenen onder de armoedegrens heeft geduwd, blijft de opwaartse lijn doorgaan. Tegen 2030 zal twee derde van de bevolking tot de middenklasse behoren, wat een tektonische verschuiving in het consumentenkader zal veroorzaken die de uitgave-as zal doen verschuiven van het Westen naar machtscentra zoals China en India.

Wat betekent dit?

De jaren 50 en 60 van vorige eeuw gebeuren opnieuw, op vlak van sociale groei, emancipatie en groeiende koopkracht. Alleen, ze gebeuren niet in het klassieke Westen, maar in zowat alle delen van de wereld – vooral in de landen en regio’s die we vroeger met dat afschuwelijke woord “ontwikkelingslanden” noemden.

Naarmate technologie de verschuiving van agrarische naar industriële samenlevingen vergemakkelijkt, zullen mensen die op zoek zijn naar een hogere levenskwaliteit naar stedelijke centra migreren en profiteren van de wereldmarkt, vergelijkbaar met verschuivingen in veel ontwikkelde landen in de afgelopen 50 jaar. Tel hier de gevolgen van Trend 2, de Bieologische Revolutie, bij en je krijgt een groeiscenario in Afrika, Latijns-Amerika, de Middle east en het Verre Oosten. Ok op vlak van lonen en koopkracht.

Dit betekent dat een groot deel van de ongebreidelde consumptie van het (hier is dat woord weer, maar dan in de andere richting) “ontwikkelde” deel van de wereld, onder druk komt te staan. Reden: er is geen aanvoer meer van goedkope grondstoffen, goedkope mankracht en goedkope productie.

Wat zijn de gevolgen voor de reissector?

Laat ons eerlijk zijn: een groot deel van de reisindustrie heeft historisch gezien, gedraaid op het brengen van mensen met hoge koopkracht naar landen met lage koopkracht en lage prijzen. Dat resulteerde in relatief goedkope reizen, maar ook in een attitude in de richting van “ze zijn arm, maar lief mijnheer”.

Deze wanverhouding wordt in het komende decennioum langzaam maar zeker teniet gedaan. De prijzen en de lonen in de bestemmingen zullen stijgen. De middenklasse van de hierboven genoemde werelddelen zal steeds meer willen reizen – er is misschien zelfs meer toekomst voor incoming dan outgoing toerisme skills in Europa!

Dit is een beknopte samenvatting van het artikel dat volgt in de printversie van Travel360° begin september.