Het is een veel gehoorde kreet deze weken: “vakantie is geen luxe meer, het is een noodzaak geworden voor de gemiddelde Belgische consument.” Het wordt zo vaak herhaald, dat het wel een evidentie lijkt.

Me dunkt dat we die kreet even moeten relativeren. Want voor we het weten verklaren we vakantie tot een “levensnoodzakelijk iets”, zoals eten, drinken en een dak boven ons hoofd.

Vakantie is en blijft een luxe. Een vorm van verwennerij die velen onder ons goed kunnen gebruiken, maar die niet echt nodig is om te overleven. Vakantie helpt om goed en gelukkig te kunnen leven, dat wel. Vakantie maakt het leven leuker, aangenamer en helpt om de stress van het dagelijkse leven te verwerken.

Als reissector moeten we oppassen met het overnemen van uitspraken en kreten, die recht uit de wereld van influencers en columnisten komen. Vakantie als noodzaak is een uitspraak met de diepgang van een rubberboot. Het klinkt goed, vooral voor wie leeft van het verkopen van vakanties. Het zou ook betekenen dat vakanties crisisbestendig zijn. Dat klopt niet. Het lijkt zo, omdat het al enige tijd geleden is dat we een crisis hebben meegemaakt die er bij alle consumenten stevig insnijdt – de pandemie was een uitzondering, omdat reizen verboden was. Maar de reisdrang na de pandemie was een resultaat van opluchting, én opgepotte gezinsbudgetten. De energiecrisis van vorig jaar? Dat was een opstootje van de prijzen, geen crisis. De economische crisis? Weinig consumenten hebben het echt gevoeld. Dan is het ook geen crisis.

Laat ons onszelf niets wijsmaken. Wij verkopen een vorm van luxe, een product dat mensen graag consumeren, een verwennerij die het leven beter maakt.

Laat ons oppassen, ook in ons eigen belang, met het benoemen van vakantie als een levensnoodzakelijk iets. Want dan onderwaarderen we de waarde en de eigenheid van ons eigen product.

Vakantie is een extra aan het leven. Net zoals op restaurant gaan, een wellness behandeling boeken, of een concert of optreden bijwonen. Neem het plezier niet weg van ons product, door het af te doen als “levensnoodzakelijk”. Want dat is het niet. Vakantie is veel fijner dan dat. Hell, yes!