Uitzondering Bepaalt Regel
Niet Juiste Aanpak

Er is terecht veel onrust in de sector over de plannen van de Europese Commissie om bepaalde wijzigingen aan te brengen in de Package Travel Directive. Het gaat de EC om steeds méér en betere bescherming van de consument, en dat is uiteraard een nobel streven. Maar in het geval van de verstrenging van de regels rond vooruitbetalingen, probeert de EC een onbestaand probleem op te lossen, door een uitzonderlijke crisissituatie als benchmark te nemen. Dat is niet de juiste aanpak..
De maximale vooruitbetaling voor een reis zou 25% mogen zijn, met een definitieve betaling van het saldo 28 dagen voor vertrek. Deze en andere voorstellen hebben tot doel te consument te beschermen tegenover twee segmenten in de reissector: reisagenten en touroperators. Dat is niet de juiste aanpak.
Er is één punt dat blijkbaar zeer moeilijk te begrijpen is voor de Europese politici en ambtenaren: hoe meer je druk legt bij een deel van de markt om de consument optimaal te beschermen, hoe moeilijker het voor dat deel van de markt wordt om competitieve en aantrekkelijke producten te maken, en hoe moeilijker het wordt om rendabel te zijn. Dat is dus niet de juiste aanpak.
Het kan toch niet de bedoeling zijn dat er een perfide logica ontstaat, waarbij reisagenten en touroperators gedwongen worden om hun producten duurder te maken, zodat de consument bij vergelijking steeds vaker zou kiezen voor de aankoop van de separate componenten (hotel, vlucht en transfer om de 3 meest voor de hand liggende componenten te noemen)? Dit is een perfide logica, want het zou de consument motiveren om een beschermde omgeving te verlaten, en te kiezen voor volledige onbeschermdheid. Dat zou niet de juiste aanpak zijn.
Er wordt vaak verwezen naar de pandemie periode, toen op een bepaald moment terugbetaling inderdaad heel moeilijk was. Kiezen voor deze periode als benchmark, is hetzelfde als erop wijzen dat in oorlogstijd de scholen soms niet optimaal functioneren, omdat kinderen en leraars moeten schuilen in schuilkelders. Het is niet de uitzondering die de regel moet bepalen. Dat is niet de juiste aanpak.
reacties