“Er zijn zes reisagentschappen weggevallen in de regio. Dat verklaart voor een belangrijk deel natuurlijk de ongelofelijke drukte die wij hier nu al maanden meemaken. Die klanten komen niet zomaar uit het niets, he!” Aan het woord is de eigenares van een kwaliteitsreisbureau uit het Antwerpse, die liever niet met naam en toenaam vermeld wordt. Het gebeurt vaker: reisprofessionals die ons graag vertellen over hun ervaringen, maar die graag onder de radar werken. Wij brengen graag hun verhaal, in deze nieuwe rubriek: onze anonieme reisagent(e).

 By the way: zo zijn er vele reisagenten, in België. Ze werken hard, ze zijn creatief, ze zetten hun klant steeds centraal, ze zijn solvabel en betrouwbaar. Maar ze zoeken de spotlights niet op, sterker nog: als de spotlights hen zoeken, dan gaan ze liever in de schaduw staan. Ik heb hier respect voor, maar mag ik het tegelijkertijd zonde vinden? De reissector in het algemeen en de reisagent/reisadviseur in het bijzonder, worden nog steeds ondergewaardeerd. Het beeld van een voorbijgestreefd, door de opkomst van het internet net niet gewurgd, hopeloos verouderd beroep lééft nog steeds. Ik vergeef het de door mij nog steeds bewonderde Barack Obama nog steeds niet, dat hij ergens in zijn tweede ambstermijn “reisagenten” vermeldde in een reeks beroepen die door het internet weggeveegd werden. De voormalige Ameriakaanse president heeft zich daar nog expliciet moeten excuseren, trouwens. Niet tegenover mij, maar tegenover de Amerikaanse beroepsvereniging voor reisagenten. Maar ik dwaal af.

 Terug naar onze gesprekspartner, van dat kwaliteitsagentschap in Antwerpen. Ik laat haar aan het woord. Het is een goede vriendin van onze Favoriete Reisagente, trouwens.

 “Je moet weten: wij leven en werken in een welvarende gemeente, met vele gegoede burgers. En die categorie van consumenten, wil vandaag blijkbaar het maximum halen uit hun vakanties, en zijn bereid om daarvoor te betalen. Cruise cabines moeten met een balkon zijn, hotelkamers mogen best wat groter en -vooral- goed gelegen zijn, de aparte villa’s in resorts zijn zo goed als uitverkocht.”

 “De concurrentie in onze regio is sterk verminderd, want er zijn een zestal reisagentschappen weggevallen. Dat vertaalt zich uiteraard in een extra omzet voor ons, maar dat is lang niet alles. Je moet weten dat wij gedurende de hele pandemie-crisis  zijn blijven werken. Ultra-actief zelfs, en dag en nacht als het moest. En het moest vaak, Jan. Geen enkele, maar dan ook geen enkele van onze klanten is in de steek gelaten. Wij hebben terugbetaald waar met kon, en wij hebben voor onze klanten gevochten als leeuwen bij onze diverse leveranciers. Dat wéten onze klanten ook, en dat is als een vuurtje rond gegaan hier in de streek.”

 “Ik moet eerlijk toegegeven: ook ik heb op bepaalde momenten gedacht (heel even maar, hoor) om de handdoek in de ring te gooien. Het was mentaal heel zwaar, het was heel hard werken, en op een bepaald moment leek het wel alsof er geen enkel perspectief meer was. Vandaag ben ik blij dat ik samen met mij team heb doorgezet. Het reiskantoor was altijd bemand, op maandag en vrijdag werd een medewerker ingeschakeld, op de andere dagen deed ik het zelf.”

 “Het zijn inderdaad mooie tijden nu, maar wie denkt dat we het allemaal zo maar cadeau krijgen, die weet niet waar hij over praat. Nog één laatste opmerking: de meerwaarde van de reisagent is nog nooit zo duidelijk duidelijk geweest als in de afgelopen periode, maar die meerwaarde is ook vandaag helder en tastbaar. Wij geven het beste advies dat er op de markt te krijgen is, en wij geven service en assistentie die de klant nergens anders vindt. Wij zijn reisadviseurs, en dat is ons vak. 

 I rest my case.