Er zijn nogal wat stokoude begrippen in de reiswereld die dringend op de schop moeten. Eén ervan is de indeling van reizen op basis van de afstand die moet afgelegd worden om op de bestemming(en) te geraken. In een wereld die in een tijdsbestek van twee decennia vele malen kleiner, vele malen toegankelijker en vele malen bekender is geworden, is een begrip als “long haul” niet echt onderscheidend meer.

Wat wel onderscheidend is, en niet altijd met voldoende zorgvuldigheid wordt ingevuld, is het begrip “vakantiebeleving”. Uit alle mogelijke onderzoeken blijkt dat de beleving van de vakantie, centraal staat bij de keuze en de beoordeling.

Die beleving hoeft niet altijd uitzonderlijk, uniek en waanzinnig te zijn: het kan ook gaan om de invulling van basisingrediënten van een vakantie zoals rust, op adem komen en genieten.

We moeten erg zorgvuldig omgaan met het begrip “vakantiebeleving”, en het vooral erg voorzichtig leren invullen. Onze communicatie, onze websites en - ja hoor, ze zijn er nog en ze zijn voorlopig nog niet weg - onze brochures zijn vandaag nog te beschrijvend, en leggen nog niet voldoende nadruk op de beleving.

Dat is een enorme uitdaging. Want “beleving” is een erg persoonlijk gegeven. Maar het is wel nodig dat product- en marketingdepartementen zich hierover gaan buigen.

Het tijdperk van “beschrijvende informatie” is voorbij: informatie over accommodatie, route of bezienswaardigheden kan elke consument vandaag overal vinden. Die informatie nog eens dunnetjes overdoen in de communicatie van reisorganisatoren is niet echt meer nodig – of echt niet meer nodig, het is maar hoe je het bekijkt.

Beleving is een ander paar mouwen. Hoe beschrijf je beleving, hoe voorspel je beleving, hoe zorg je ervoor dat de belevingen die jij associeert met je aangeboden product, ook de belevingen zijn die de klant zal ervaren?

Eén van de grootste verborgen uitdagingen voor de marketing van vakantieproducten, ligt in de overgang van beschrijven van producten naar omschrijven van belevingen. Eén goede raad: doe hiervoor geen beroep op artificiële intelligentie. Want artificiële belevingen, die bestaan niet. Toch niet in het echte toerisme.

En dat “einde van de long haul” in de titel? Dat was maar een voorbeeld. En een aandachtstrekker. Als u tot hier gelezen hebt, dan is dat “aandacht trekken” gelukt. Hell, yes!